Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

woensdag 27 maart 2024

van bloemkool, bloemen, boeken en een lieve vriendin...


 Bloemkool is op het ogenblik wel erg duur.

Dus heb ik besloten om eens voor diepvriesbloemkool te gaan.

Niet om te koken, maar voor een ovenschotel is het prima!


 Kaas,ui, paprika en kruiden,heel erg lekker!


Strijken, ik doe het in de winter heel weinig.

Een t shirt wat je onder een trui draagt strijk ik niet, in de zomer als je het zo draagt is het wat anders.

Dit was wel een strijk waard.

Een prachtig tafelkleedje wat uit het huisje van opa en oma kwam.

Omdat manlief tijdelijk moest stoppen met de verbouwing ( het gaf overlast), besloot hij om toch maar het huisje van opa en oma leeg te halen.

Wat een enorm karwei! 

Vooral de zolder ( waar ze zelf niet meer kwamen en waarvan ze niet wilde dat wij alvast aan het ruimen gingen, heel begrijpelijk), stond heel vol.

Met spulletjes van bekenden die overleden waren, maar in hun ogen nog te goed om weg te doen.

 

Met veel dingen die gekocht waren op zogenaamde "leuke uitjes".

Mijn schoonvader was nogal gevoelig voor mooie praatjes, en kocht op speciaal daarvoor georganiseerde reisjes , allerlei dingen die heel duur maar nauwelijks bruikbaar waren.

Zoals matrassen, speciale dekens, vreemd bestek , en een ( in mijn ogen) ongelooflijk lelijke vaas.

Zo'n reisje was dan spotgoedkoop, maar dan zaten ze uren in een zaaltje te luisteren naar iemand die een prachtig verhaal vertelde en dan kocht mijn schoonvader het weer....

Pijnlijk om te zien hoe zoveel dingen dan afgevoerd worden naar de kringloop of zelfs het stort.

Maar het is onmogelijk om alles te bewaren, nog afgezien of het je smaak is.


Gelukkig waren er wel een paar dingen die erg mooi waren.

Dit tafelkleed is zo'n pareltje.

Ik probeerde er meer te redden, maar is de meeste zaten vlekken die er echt niet meer uit gingen, goed gebruikt dus , maar niet echt meer te doen.

Veel lakens gingen naar oudste en zijn vrouw, omdat die midden in een verbouwing zit en dus wel bescherm materiaal bij het verven konden gebruiken.

Ook nog wat mooie dingen gingen naar hen, of naar de andere kinderen.

De spulletjes stonden uitgestald en ieder kon meenemen wat ze wilde.

Voor de een maar één ding, voor de ander meer.

Altijd goed!

Maar wat een karwei met veel emotie voor mijn man!

En weer een goede leerschool voor mij!

Verder met opruimen, zodat onze kinderen straks geen bergen spullen hoeven weg te doen.

 

Later kregen we het bericht van de gemeente dat het huisje niet meer bewoond mag worden...

Dat de keuken en de douche er uit moet , zodat er niet stiekem toch iemand in gaat wonen.

Omdat het niet in het bestemmingsplan valt...

Het huisje is het achterste deel van een schuur, bijna 35 jaar was het bewoond.

 

Nog geen kilometer hemelsbreed zijn afgelopen jaren meer dan honderd ( in mijn ogen erg lelijke ) vakantiewoningen gebouwd, waar meestal permanent in gewoond wordt ...

En jongste woont met zijn vriendin op 30 vierkante meter ( met gezamenlijk gebruik van een keuken)  , voor een prijs van een gemiddelde hypotheek.

Het is zo, we gaan geen rechtszaak aanspannen of zo, maar het is wel vreemd dat een bestaand woninkje niet gebruikt mag worden ( zelfs onklaar gemaakt moet worden) in deze tijd van grote woningnood!

Wat we er wel mee gaan doen?

De kinderen hebben al wat ideeën geopperd .

Zoals een gymlokaaltje ( minisportschool), of een retraiteruimte, waar iedereen even rustig tot zichzelf kan komen, of een ruimte met een makkelijke stoel waar je even uit kunt rusten van het werken in de tuin, en de serre kan als plantenkas gebruikt worden ( dat laatste is alvast een heel goed idee).

We denken er nog even over na.

Voorlopig zal het voornamelijk gebruikt worden als opslag voor meubels, als wij in huis weer aan de verbouwing verder gaan!

 


Als ik zo lang geen blogje schrijf, vergeet ik waar ik een recept vandaan heb.

Zo ook dit gekke recept waar je bananen op moest doen.

Gek , maar lekker, maar geen idee meer waar het vandaan kwam.


Langzaam sluipt de paasversiering hier binnen...

Te beginnen met deze kuikentjes, die in een klein Hema filiaal al in de uitverkoop waren voor 1,50! 

 

Er staat een prijsje van 1,75, maar ik kreeg ze allemaal voor 1,50!

 


Ik bofte omdat er ook één konijntje bij zat.

Tegen Pasen komt er vast nog een kronkel tak, maar nu kon ik het niet laten om ze in de bloeiende takken te hangen die ik van de vriendin kreeg die hier kwam lunchen laatst.

Hoe fijn zo met het zonnetje in huis.

Met wat bloemetjes uit de tuin ( in een vaasje van oma) en een paar konijntjes van de kringloop.

Hier kan ik zo blij van worden.

Het lag al in de dubbeltjes bak, omdat er bladzijdes uitgescheurd waren.

Waarschijnlijk gebruikt om in te lijsten.

Dit plaatje vond ik ook zo mooi, dat het het inlijsten waard is.

Je zou zo'n slaapkamer hebben!

 

Dit keer was het echt voor de allerlaatste keer boekenmarkt.

Het oude schoolgebouw wat we altijd mochten gebruiken is verkocht, er worden appartementen in gemaakt.

Ondanks lobbyen op allerlei plaatsen , en vragen aan de gemeente , hebben we geen opslagruimte kunnen vinden voor zoveel boeken.

Dus dit jaar waren alle ( ook prachtig kunstboeken en kookboeken ) voor 1 euro en kinderboeken voor 50 cent.

We hadden een prachtige opbrengst , maar het is wel heel jammer dat we nu gedwongen zijn om te stoppen....

In de ruim 30 keer dat de boekenmarkt geweest is ( ik was er zo lang nog niet bij hoor) hebben ze 60.000 euro aan goede doelen kunnen geven.

En hebben mensen ( dit keer een dame zelfs tot tranen geroerd) voor een mini bedrag prachtige boeken kunnen kopen.

Altijd goed uitgezocht en op rubriek gezet.

Met een enorme inzet ( ik ben als 60 jarige het jonkie, de rest is boven de 70 en en zelfs een 75 jarige man die altijd de zware dozen wel sjouwt,  zodat de dames dat niet hoeven doen).

Dat is overigens ook een reden: geen jonge aanwas te vinden!


 

 

 

 

Het keukenraam, zo heet dit blog.

En dit staat er op het ogenblik voor het keukenraam.

Het Mariabeeldje, dat staat er altijd!

De rest wil nog wel eens wisselen, maar ik steek graag een kaarsje aan als ik aan iemand denk die het kan gebruiken.

 
Waar het deze keer over gaat zijn de spreukenbordjes, beide uit de kringloop en al lang in huis.

Maar nu recht voor mijn "snufferd" gezet, zodat ik die dingen die er staan ook eens in praktijk ga brengen....



Soms heb je geen zin in weer een boterham met kaas als lunch...

Dan is dit een lekker alternatief!

Simpel: gebakken tomaatjes met wat peper en zout, twee eitjes mee roerbakken , op een wrap een beetje roomkaas en wat rucola sla, omrollen en in stukjes snijden en met wat schijfjes komkommer in het lunchtrommetje.

Smullen!

Nog zo'n gek bloemkool recept.


Met een salade met overgebleven brie van die lunch met vriendin, "nepkip"van de dag ervoor en wat cashewnoten een heerlijk bordje eten.


Als ik het recept terug vind, laat ik het weten!

Nu weet ik alleen dat ik het lekker vond.


 Een mooi boeketje van mijn dochter gehad.

Hoe prachtig , en teer zijn deze bloemen van dichtbij!

De tuin, daar kwam ik de laatste jaren nauwelijks aan toe.

Maar dit najaar plantte ik in ieder geval wat bollen.

En wat is het heerlijk om als je de oprit op kom rijden, dit kleurige rijtje te zien!

In het verlengde ( foto vanaf de andere kant) de tulpen, gedeeltelijk in de bak, gedeeltelijk in de volle grond.

Ik zie best dat er onkruid staat, maar ik geniet gewoon van de kleurenpracht!



Tot slot..

Ik kreeg het groene glazen vaasje met bloemetjes van mijn beste vriendin.

Ik maakte de foto te laat, dus de bloemen waren inmiddels niet meer zo mooi, maar dat ze er aan dacht en daarvoor even binnen liep...

En dat terwijl er in haar leven zoveel gaande is.

Op de dag dat ze even binnen liep, was ik aan het oppassen op mijn kleindochter, ik had net iets te horen gekregen wat erg aankwam en daar klopte iemand op de keukendeur........

Mijn beste vriendin had er aan gedacht dat het 20 jaar geleden was dat mijn moeder stierf.

Ik kan nooit zo goed huilen , maar nu ...vriendin was al weg, en kleinkind keek mij met grote ogen aan.

Ik heb maar uitgelegd dat het van geluk was.

Geluk dat je zo'n lieve vriendin mag hebben!


Ik wens jullie allemaal zo'n geweldige vriendin toe!

Lieve groetjes, Franca.











zondag 3 maart 2024

blij...


 Al een tijdje ben ik aan het opruimen.

Dat zorgde ervoor dat ik vond dat ik even niet naar kringloopwinkels moest gaan

Maar...toen dochterlief vroeg of ik met haar en onze kleindochter mee ging naar een paar kringloopwinkels, ging ik makkelijk overstag.

Toch kocht ik alleen speelgoed voor kleindochter, omdat ze weer een stapje verder is in haar ontwikkeling ( wat gaat het hard), en omdat ik niet zoveel speelgoed heb voor deze leeftijd.

Ik moet zeggen ( inclusief het kijkje bij de handwerkhoek) het leverde een prachtig hoopje speelgoed op.

En het mandje is exact hetzelfde als ik als kind had, nu al favoriet bij kleindochter.

Allerlei spulletjes ( gewoon uit de keuken) in en uit laden vind ze super interessant.

Alles is af of uitgewassen en het schaapje had nog een paar los zittende draadjes, maar dat was zo opgelost.

Kleindochter kan weer spelen.


 Wraps aten we de dag hiervoor, met het idee dat kan voor twee dagen.

Maar als jongste dan onverwacht mee-eet ( altijd gezellig), blijft er te weinig over.

Naar de winkel daar had ik even geen zin in dus zocht ik wat er nog in de groentela lag ( plus een pompoen die we meestal  nog wel een paar hebben liggen in deze tijd).

Wat spruitjes, een groene ( die blijven altijd als laatste over) paprika, een gele paprika, wat wortel, rode ui en knoflook en wat nootjes .

Samen met wat kruiden en olijfolie in de oven. 

En dan krijg je dit.


Hoewel de wraps niet zo netjes gevouwen zijn ( en opgewarmd in de oven, daardoor wat bleek van kleur), was het geheel prima voor wat eigenlijk een restjes dagje was!

Wat heerlijk, eindelijk weer een zonnetje in huis!

En het breiwerkje?

Daarover later meer.

Een van de drie boeken die ik bij het opruimen tegen kwam.

Vooral de andere twee herinner ik mij goed,die kwamen altijd uit de kast als het herfstvakantie was.

Van het spookhuis en het victoriaans poppenhuis, schijnbaar speelde de kinderen er heel voorzichtig mee, omdat ze er nog goed uit zien.

Mooi bewaren voor onze kleindochter, en nu heeft het hier ook een week op tafel gestaan, gewoon gezellig.

Een toetje.

Ik maakte er vier, met de verwachting dat er twee gegeten zouden worden bij een lunch en twee bij het avondeten.

Deze week heb ik vier heel dierbare vriendinnen gezien en koffie mee gedronken.

Alleen mijn allerbeste vriendin zag ik afgelopen weken, de andere zag ik rond kerst voor het laatst.

Steeds ziek, niet erg blij, druk, gedoe, vriendinnen die bij kleinkinderen ( en een zelfs nog bij haar ouders, de boffer) inspringen.

Deze week maakte ik vooraf afspraken, en deed ik heel weinig in huis, maar zag ik iedereen!

 


 

De vriendin die ik graag even wilde zien en die mij altijd heel regelmatig belt, vroeg ik op de koffie met daarna een lunch, gewoon hier thuis.

Ik heb geen foto's tijdens het koffie drinken ( in de keuken) en ook niet van de lunch, dus alleen deze voor en na foto's laten zien wat ik had voorbereid.

De pompoensoep voor die gepureerd was, het witte zijn de stukjes appel.
 

De pompoensoep ( van Karin) viel goed in de smaak, wel liever een klein kommetje, dat kan.

Broodjes nam ze niet en ook de brie en vleeswaren werden niet gegeten.

Ze benoemde dat ze een kleine eter was ,en dat klopte.

Ze genoot van het kleine kommetje soep, een paar boterhammen en een sneetje krentenbrood, ze wilde nog wel een kopje thee en een sapje , en dat was echt genoeg.

Het toetje heb ik maar niet meer aangeboden...

De volgende keer dat ik een lunch voorbereid, vraag ik gewoon alle dames !

Gezellig en dan blijft er niet zoveel over, al kwam dat nog goed....

 

Die avond zou ons groepje gaan handwerken, ik heb de chocoladetaart nog aangeboden, maar degene die aan de beurt was om te bakken had al appelflappen..

Gelukkig kwam ( net voor ik weg wilde gaan ) jongste nog even aanwaaien.

Ik bood hem een stuk chocoladetaart aan, maar hij bleek nog niet gegeten te hebben.

Dus kreeg hij pompoensoep, een hamburger met een lekker broodje ( en nog een paar broodjes met ander beleg), liever dan de aardappelen en boontjes die er ook nog waren.

En als toetje de chocoladetaart met koffie samen met zijn vader, hij viel met zijn neus in de boter.


 

En die toetjes?

Die avond hadden manlief en ik er ieder een op en de volgende dag weer, niet iets om dagelijks te herhalen!


Lekker, maar machtig!

Net als de chocoladetaart, waarvan hierboven het recept.

Hopelijk is het zo te lezen.

Het komt uit het boek:


Tja, na weken van hard werken in en rond het huis ( zo heeft manlief eindelijk de moed gehad om opa zijn huisje leeg te halen), was het gisteren tijd om weer eens samen een uitje te doen.

De vorige was tussen kerst en oud en nieuw.

Ik heb voor mijn gevoel echt een paar maanden stil gestaan!

We gingen naar Asten Heusden , naar gezellige meuk.

Een shop in shop waar je ( als je van oude spulletjes houd) lang rond kunt kijken.

Helaas had ik de dag ervoor een dikke trui aan toen ik met dochter en kleindochter ging wandelen en was dat wel erg warm, dus besloot ik gisteren een dun vest aan te doen...

Ik had het kunnen weten, maar er is in die ( soort van kas) geen verwarming...dat was even doorbijten, maar het was gezellig en zeker de moeite waard.

Daarna koffie bij de buren ( een restaurantje in Asten ) en een wandeling rond visvijver de witte bergen.

Heel erg mooi daar!

 

Nog een beetje vroeg om naar huis te gaan, zullen we...

Ik kan er niks aan doen.

Ik word er gewoon echt blij van!

En dus gingen we naar de kringloopwinkel in Eindhoven, om daar een stapeltje leuke boeken te kopen.


Vond ik ook nog bijzonder leuk speelgoed voor onze kleindochter ( al duurt het nog wel een tijdje voor ze daar mee kan spelen).

Eerlijk gezegd twijfelde ik of ik het zou kopen, gelukkig besloot mijn man het direct te kopen anders had ik vast spijt gehad.

Hij is al vaker later naar een kringloop gegaan als ik eerst twijfelde en het later toch graag wilde hebben, en regelmatig kwam hij dan te laat...twijfelaar die ik ben.


Leuk toch?

Nou heb ik nog een konijntje ( voor Pasen, dus misschien is het een haasje...) en de takken die ik van de vriendin kreeg die hier kwam lunchen , waar inmiddels leuke vilten figuurtjes in hangen.

Net als een recept waar ik al kokend foto's van maakte, maar het is genoeg voor vandaag.

 

 Wel wil ik nog even vertellen dat ik weer blij ben!

Januari en februari gaven mij griep , verkoudheden, keelpijn en een algemeen gevoel van malaise.

Niks ernstigs, niks om over te zeuren, maar ook geen leuke basis om hier te komen schrijven.

Mijn hoofd zat vol getob , over van alles en nog wat.

Wat was ik blij toen ik heel voorzichtig de eerste bolletjes uit de grond zag  komen!

Gelukkig leerde ik ook beter om te bedenken wat ik zelf wil.

Om niet alles mij aan te trekken ( dingen waar ik niks aan veranderen kan), zo kan een kraamvrouw heel veel moeite hebben met geluid ( in haar gehorige woning midden in de stad), en moeite hebben met de drukte die een drie jarige geeft, ik zal er alles aan doen om haar in de week lief en rustig en heel stil te verzorgen, maar daarna  moet ik het los laten, ze krijgt al begeleiding en ik hoef niks meer!

Leerde ik ontspanningsoefeningen te doen, die invloed hadden op alle drukte in mijn hoofd, waardoor ik nu niet meer elke nacht om 3 of 4 uur klaar wakker ben, maar weer heerlijk tot 6 uur kan slapen.

Dat geeft bakken energie!

Heb ik  besloten om toch weer te gaan kringlopen,gewoon omdat ik daar echt blij van word.

Het geeft mij zoveel plezier en ontspanning!

 

En...ik gaf aan dat ik na alle ziek zijn wel wilde werken, maar korte dagen van 5 uurtjes.

En daardoor kreeg ik een heerlijk gezinnetje!

Een waar geen grote problemen en geestelijke zorg was.

Waar ik heerlijk kon werken, waar de kraamvrouw van schoon en netjes hield ( hoe fijn) en we nog tijd hadden om een kopje koffie te drinken en haar haar verhaal te laten doen.

En het kraamcentrum was er gewoon blij mee, ze zochten net iemand voor 5 uurtjes.

En had ik nog genoeg energie over om hier alles op orde te houden.

Zo zie je maar, zeggen wat je wil ( als je dat weet , dat is vaak ook mijn probleem, ik moet goed nadenken voor ik weet wat ik zelf wil, ik ga makkelijk mee met wat anderen willen) en het zou zomaar kunnen gebeuren dat je het ook krijgt.

Daarbij een uitje met manlief, oppassen op kleindochter ( en er ook nog een keertje samen met dochterlief mee mogen wandelen), een lunch thuis, handwerken bij een lieve vriendin ( waar ik wat eerder ook al alleen koffie mee gedronken had) en bij twee andere vriendinnen langs en fijn gekletst en er kwamen ook nog twee lieve mensen ontbijten, heel gezellig!

Bloemen en zon, heerlijk toch!

Niks te klagen door mij, ik ben weer blij!

Ik wens jullie een hele fijne, blije week!

groetjes, Franca.



 





 

woensdag 31 januari 2024

van feest tot lek tot gedoe....


 12 januari was jongste jarig ( het lijkt nu al heel lang geleden).

Hij woont samen met zijn vriendin op een oppervlakte van 35 vierkante meter.

Niet erg handig om ouders, schoonouders, peetoom en peettante en je broer , zus, diens partners en je kleine nichtje op de koffie en borrel te vragen.

En dus zette manlief en ik de keukentafel tegen de ( half ingeklapte) huiskamertafel en dekte ik de tafel met mijn rood wit servies.


 

Dat was dan ook het enige wat wij moesten doen, de rest ( taart , frisdrank en drank, en niet te vergeten de hapjes voor de borrelplank), brachten ze zelf mee.

Natuurlijk deden wij de koffie, maar dat was dan ook alles.

Het moet gezegd worden, ze hadden heel erg goed gezorgd en we hadden een hele fijne avond!

Langzaam word het wat leger in huis.



Zelfs de boekenkast is aangepakt ( al zie ik nu op de foto dat er nog veel meer uit kan).


Als er een appje komt : "kan ik mee-eten". dan maak je meteen maar twee schalen lasagne.

Vegetarische lasagne met mozzarella , kant en klaar gesneden Italiaanse groeten en een zelfgemaakt kaassausje.. 

Dan heeft zelfs jongste geen bezwaar tegen een dagje geen vlees.

Tulpen.

Wat een heerlijk vooruitzicht naar de lente.

Gekregen van mijn beste vriendin.

Die altijd komt kletsen ( en vaak heel veel luisteren) als ik dat zo nodig heb.

Goud is ze waard!

Leve de goede ( en beste) vriendinnen!

Deze is al 44 jaar mijn beste vriendin, bijna tijd voor een feestje ( al zal dat ons kennende eerder een etentje worden).

 

 

Toen ik op een ochtend de een banaan wilde pakken om in mijn havermoutpap te doen,kon ik ze niet vinden, terwijl ik zeker wist dat ik ze twee dagen daarvoor gekocht had.

Bleek dat ik ze ( ter bescherming zodat ze niet tegen diepvriesproducten aan zouden liggen) op de achterbank had gelegd en daardoor totaal vergeten had. 

Die kou hadden ze niet erg prettig gevonden.

 

 

Eentje kon direct in de pap, de rest maakte ik fijn en deed ze in bakjes in de vriezer.

Zo konden ze alsnog gebruikt worden.

In de pap zijn ze zo ontdooid.

 

 

Nog net de amaryllis ik erg laat terugvond ( was al aan het groeien in het doosje), gelukkig kwam het nog goed.

Daags na de verjaardag van jongste, zou ik het weekend gaan werken en na de maandag zes dagen.

Maar dat liep anders.

Opnieuw de griep.

Kon ik na de vorige nog trots ( wat dacht ik wel) zeggen dat het wel te doen was, deze liet niet met zich sollen.

In bed, emmertje ernaast en hopen dat je veel slaapt , medicijnen ging niet, wegens niks binnen kunnen houden.

Wat een ellendig griepje!

Die mij ook daarna nog niet met rust liet, geen enkel uithoudingsvermogen of energie had ik.


Gaan werken kon ik niet ( ook niet omdat ik steeds duizelig was, niet te doen met een kleine baby).

Maar rommelen wilde ik wel!

En dus ging ik maar weer kastje voor kastje ( nou ja plank voor plank), aan het opruimen.

Dit kwam uit de keukenkast, lijkt zo nog heel wat , maar overal waar stukjes af waren of heel erg gekrast heb ik weg gedaan.

Nog meer dan genoeg over.

Gelukkig heeft jongste een flinke stapel meegenomen voor in zijn werkplaats, nu begint het wat te worden.

Langzaam voelde ik mij wat beter, ik ging zelfs op zondag met mijn beste vriendin naar een brocantemarkt.

Ik kocht dit kaarsje .

En ( onder de kaarsen van vorig jaar) dit kleine dienblad met twee onderzetters.

Daarbij had ik de bof, dat bij die kraam alles voor de helft weg ging.

Dus kostte dit nog geen 8 euro samen ( zonder het kleine kaarsje).

Het zelfgemaakte kaartje kreeg ik van mijn beste vriendin, over de post die er bijna een week over deed, terwijl we maar een kilometer of 7 van elkaar wonen....


's Maandags kon ik weer oppassen ( de maandag daarvoor toen ik ziek was heeft mijn schoonzoon vrij genomen om voor het kleine meisje te zorgen).

Dinsdag ochtend moest ik nog even wachten tot "mijn "gezinnetje thuis kwam ( de bevalling was toen nog gaande).

Ik rommelde wat in huis en zette even het keukenraam open.

Wat schetst mijn verbazing ...het roodborstje wilde schijnbaar niet wachten op de havermout die ik hem vaak geef en was naar binnen gevlogen.

Gelukkig was het beestje niet in paniek en vloog weer weg toen ik het raam helemaal open zette.

Al bleek achteraf dat hij mijn rugzak wel even "geraakt" had.

Ik heb een filmpje ( van beroerde kwaliteit ) op de familie app gezet.

Voor jullie alleen een foto dat hij snoept van wat er over is van de vogeltaart ( die ik in het gezinnetje daarvoor kreeg).

 


 

Tja, dan denk je aan het eind van mijn dit keer wat langdradige verhaal te zijn...

Helaas!

Woensdagochtend belde mijn dochter mij op mijn werk.

Dat doen mijn kinderen nooit en ik vroeg haar meteen of ze wilde appen.

Bleek dat ze thuis een gaslek hadden!

Het gas werd meteen afgesloten, en mijn dochter is met haar dochtertje naar buiten gegaan.

Ze belde of ze de sleutel van ons huis bij mij op het werk kon ophalen.

Lang verhaal kort: ze heeft die dag haar thuiswerk dag bij ons gedaan.

Ze zijn bij ons gebleven tot zaterdag middag.

Gelukkig konden ze op de kamer van jongste slapen ( en hebben we het ledikantje daar ook bij gezet). 

Schoonzoon heeft inkopen gedaan en al ruimte gemaakt.

Manlief heeft twee avonden tot heel laat ( na zijn werk) mee gewerkt en tegen de avond op vrijdag kwam de gasfitter en die heeft gelukkig de keuring gedaan en het gas weer open kunnen zetten.

Schoonzoon moest toen nog veel ruimen en dichtmaken, dus besloot dochterlief nog een nachtje bij ons te blijven met kleindochter.

Op zaterdagavond toen we gingen oppassen ( wat al weken eerder afgesproken was) bleek alles weer helemaal netjes te zijn, op een heel klein stukje zichtbaar buis na, maar daar vind dochterlief vast iets op.

Petje af voor beide mannen!

En dat terwijl mijn man ook al vrije dagen had opgenomen om in het huis van oudste te werken. 

 

Maar toch....

Wat een groot geluk dat het op tijd ontdekt is.

Dat zijn we ongelooflijk dankbaar!

En eerlijk, hoe fijn was het om dochter en kleindochter een dag of drie vier, hier te logeren te hebben.

Ondanks dat ik gewoon aan het werk was en dat het onverwachte drukte gaf, hebben we er echt van genoten!


 

Niet zo'n goede foto, maar dit zijn de slofjes die ik gebreid had.

Overigens sliep kleindochter de eerste nacht slecht en huilde ook, iets wat haar ouders niet van haar gewend zijn, misschien het onverwachte of de vreemde kamer.....

 Bleek ze twee tandjes te hebben gekregen, de nacht er op sliep ze als een zonnetje!

 

 

Toen dochter op de tweede dag hier ( toen had ze even de auto) boodschappen deed voor het eten met zijn allen ( grote pan stamppot rauwe andijvie) , bracht ze meteen een nieuwe bos tulpen mee.

Hoe lief was dat!

En toen we op zaterdagavond op gingen passen, kocht schoonzoon ook nog een mooi bosje bloemen voor ons.

Helemaal niet nodig, blij dat we iets konden doen en het was gezellig, maar wel lief.

Net als de pompoen/chocoladecake die schoondochter ( vrouw van oudste) had gebakken en die we kregen voor manlief zijn werk in hun huis.

Wat een gezelligheid allemaal!


En nu?

Nu ben ik gisteren ,op mijn eerste vrije dag , na oppassen , zes dagen werken ( 41 uur) , logees en weer een oppas dag. gruwelijk door mijn rug gegaan.

Dus zit ik hier op een speciale stoel ( knielstoel), met warmte pleister , stiekem te balen.

Ik had zoveel plannen..

Ik ga heel rustig aan doen vandaag, maar wel bewegen en een wandelingetje maken.

Komt goed!

Er zijn ergere dingen.

Ik wens jullie een fijne week, zonder rugklachten en gedoe!

 

groetjes, Franca.